Burayı çok boşladım. İyi de geliyordu aslında bana. Hem paylaşmak hem de kendi sürecimi yazılı hale getirmek oluyordu yazdıkça.
Yeni ve iyi haber yok. Ama haber var. Üveit oldum mesela. 3 gün boyunca gözüme makyaj malzemesi kaçtı sanıp, 1 şişe makyaj temizleyiciyi gözüme boca ettikten sonra anladım bir gariplik olduğunu. Ki ben yine üveit diye düşünmemiştim, göz tansiyonundan korktum da gittim akşamın bi saatinde hasteneye. Orda ortaya çıktı üveit olduğum. Benim o gözümün içinde makyaj malzemesi sandığım bulanıklıklar, meğer gözüme saldıran bağışıklık sistemi hücrelerimmiş. Hücreyi makyaj temizleyicisiyle silmeye çalışan tek insan olabilirim.
Ertesi gün sabahın köründe Hatay'a gitmem lazım, kullanacağım damla hani şu göz muayenesinde kullandıkları, kör edem damla. Tek gözümdeymiş neyse ki, sol gözüm olmadan 23 klasör evrak inceledim ertesi gün Hatay'da. Üzerine 2 gün de cezaevi ziyareti yaptım. Canım sağ gözüm. Borcunu nasıl öderim.
Aaa üveit olduğum günün sabahında bir telefon geldi, daha gözümden habersizim. PROF. DR. AYKUT FERHAT ÇELİK yazıyor ekranda eşşek kadar. Tabii onun numarasını ben buldum bazı sinsiliklerle, kaydettim ama onun benim numaramı bulup arayabileceğini hiç düşünmedim. Sizden hiç haberi olmayan platonik aşkınızın sizi araması gibi bişey yani, öyle beklemiyordum beni aramasını. Bu arada doktora aşık falan değilim tövbe. Yanlış anlarsınız siz şimdi.
Neyse hoca takip etmiş, Ocak başında gitmem gerektiğini biliyor, şubat başı olmuş ben hala gitmemişim. Nerde demiş. Bir de benim adımı hatırlayamamış, uzun uzun tarif ederek sekretere onca dosya arasından buldurmuş. Ben bi utan tabii, gelmeniz lazım dediğinde. Akşamına zaten üveiti öğrendim.
Hatay'a gitti geldi, hocanın poliklinik günü derken birkaç gün sonra gittim görüşmeye. Şimdilik kalprotektin çok yüksek. Belli ki orda bir inflamasyon var diyor. Mart sonu sonuçlarıma göre ya balonla darlığı genişletme, ya ameliyat seçeneklerinden birini değerlendirecekmişiz.
Bu arada, ben de iyi hissetmiyorum. Hala tek tarafıma yatabiliyorum. O sürekli sabit olan ağrı son günlerde çok fazlalaştı. Üveitin de gösterdiği şu ki, bayaaa atak halinde. Bir de aşırı stresli günler geçiriyorum, hatta son 2 ay diyebilirim. Tek istediğim yorganı kafama çekip bütün gün uyumakken, kimseyle konuşmadan, çalışmadan sadece nefes aldığım anlar sayılı. O nefesler de kesik kesik, o ayrı...
Ertesi gün notu: galiba sağ gözümde de çıktı üveit. Ben mi uyduruyorum bilmiyorum ama böyle bi garip his var. Bi bulanıklık, görme kaybı. Hayırlısı diyorum.
